#87 Niall

Kończyłam liceum. Niestety wszystko wskazywało na to że mam zagrożenie z Polskiego. To wszystko przez chłopaków. Ostatnio pomagałam Harremu wymyślić nową piosenkę. Trochę się z nimi pokłóciłam bo stwierdziłam że ich nowa piosenka była trochę kiepska. Teraz się do mnie nie odzywają. Nawet Niall, któremu zawsze robiłam kanapki, zaczął sobie robić je sam. I co miałam tak powiedzieć nauczycielce? Nie mogę wytrzymać tej ciszy. Oni nie odzywają się do mnie już miesiąc. Moje rozmysły poszły w niepamięć gdy usłyszałam głośny, monotonny dzwonek. To było moje wybawienie. Te 8 godzin męczarni wreszcie się skończyły. Droga do domu zajęła mi 15 minut. Stanęłam przed wielkimi szklanymi drzwiami i ujrzałam w nim chłopców. Siedzieli z jakąś fanką w salonie, a ona ciągle wykrzykiwała:
- Wszystko co robicie jest sssuuuuuuuuuuuuuuuuuper!!!
Trzasnęłam drzwiami i odkrzyknęłam głośne "Dzień Dobry!"
Po czym wszyscy spojrzeli na mnie a Niall powiedział:
- Widzisz [T.I.] to jest prawdziwa przyjaciółka.
Po tych słowach nie wytrzymałam. Pobiegłam do swojego pokoju płacząc. Zaczęłam się nerwowo pakować. Podarłam zdjęcie moje z chłopakami i wzięłam walizkę. Zeszłam do salonu z hukiem walizki i krzyknęłam:
- Macie czego chcieliście, mam nadzieje, że widzę was po raz ostatni.
Wybiegłam z domu i szybko pobiegłam do przyjaciółki, która mieszka cztery przecznice dalej. Opisałam jej wszystko po kolei i dokładnie, a ona powiedziała:
- Nie martw się wszystko się ułoży.
Nie chodziło tylko o chłopaków. Chodziło jeszcze o Nialla. Był problem, że ja się w nim zakochałam. A on powiedział mi te słowa.
Minął już tydzień od tego jak się od nich wyprowadziłam. Mojej przyjaciółki nie było w domu, a ja zeszłam do salonu i włączyłam telewizję. Od razu natrafiłam się na One Direction. Niall mówił:
- Na szczęście pozbyliśmy się [T.I.] z domu. Ona nas nigdy nie wspierała, i była z nami tylko dla sławy.
Od razu wpadłam w płacz. Jak on mógł? Pomyślałam: nie mam rodziny, przyjaciół. Po co mam żyć?
I od razu przyszło mi na myśl jedno - samobójstwo. I tak też zrobiłam. Wzięłam kartkę i napisałam:
,,Droga [I.T.P.].
Jesteś najlepszą przyjaciółką na świecie, jednak nie mam po co żyć. Przekaż Niallowi że się w nim zakochałam i nie chciałam się z nimi kłócić. Jednak oni mnie nienawidzą.
Twoja [T.I.]."
Odłożyłam długopis i sięgnęłam po żyletkę. Napisałam na ręce wielkie ,,Bye". Po czym zagłębiłam się w spokojny sen.
Niestety chyba się nie udało, bo obudziłam się w szpitalu. Nade mną stała moje przyjaciółka i mówiła:
- [T.I.] czemu to zrobiłaś? Masz mnie!!.
- Ja, ja nie chce żyć.- Szepnęłam- Chłopcy się nawet mną nie przejęli.
- Ależ jak to? Przecież są tutaj. Siedzą odkąd przyjechałaś. Mogę ich wpuścić? -zapytała.
- Niech wejdą!
Widziałam jak [I.T.P.] wychodzi i woła ich. Natychmiast po kolei wchodzili: Niall, Harry, Zayn, Liam i Louis.
- Jak się czujesz [T.I.]?- Zapytał Niall.
- Dobrze.- Odpowiedziałam szybko i oschle.
- [T.I.], przepraszamy, teraz rozumiemy, że to była tylko pusta fanka, a Ty byłaś naszą przyjaciółką.
- Wybaczam. Każdy popełnia błędy.
- Dziękujemy!- Odkrzyknęli ze skruchą.
Widziałam ich miny. Było im głupio. Nagle Niall obrócił się do Zayna i mrugnął okiem. Nic nie mówili. Wszyscy pośpiesznie wyszli oprócz Nialla.
On za to usiadł na moim łóżku i bawiąc się moimi włosami powiedział:
- Słyszałem że masz problemy z Polskiego. Ja mogę ci pomóc.
- Przyjmę pomoc.- Powiedziałam.
Irlandczyk pochylił się nade mną i szepnął:
- Na początek nauczę cię jak się pisze "Kocham Cię".
Po tych słowach przybliżył się do mnie złapał za policzki i złożył na moich ustach soczysty pocałunek.
 
~*~

Jak się podoba? :D Mam nadzieję, że chodź trochę. Na koniec chciałam dodać

"Minęły już 4 lata od całego zdarzenia. Mam teraz 23 lata. Jesteśmy z Niallem małżeństwem i wychowujemy małą Katie. I pomyśleć że wszystko zaczęło się od głupiej kłótni..."

Ale nie byłam co do tego pewna, a więc jak chcecie, to sobie to dodajcie :D
Tym razem Niall <3
Kto następny? Macie jakieś propozycje? Smutny, wesoły, romantyczny? A może więcej szczegółów?
 Piszcie! :D 
Wika.